Słowo to pochodzi od francuskiego wyrazu “solitaire” – samotny i oznacza roślinę rosnącą pojedynczo, w sposób wyeksponowany.
Często domyślnie mówiąc o soliterze wyobrażamy sobie ogromne, rozłożyste drzewo rosnące w przestrzeniach rozległych ogrodowych założeń pałacowych i dworskich. Wizualizując taki obraz doskonale dojrzymy idee soliteru – samotnika, będącego najmocniejszym elementem kompozycji, na pięknym przemyślnym tle architektury, ściany zieleni, widoku zapożyczonego, pośród zieleni niskiej od której znacznie różni się formą i artykulacją.
Do naprawdę dużych ogrodów gdzie można zakomponować rozłożyste drzewo i wokół niego szeroką strefę “tła/ otoczenia nieinwazyjnego” doskonałe będą naturalne formy dużych gatunków klonu pospolitego, brzozy brodawkowatej, grabu pospolitego, buku pospolitego, dębu szypułkowego, czerwonego, wierzby płaczącej, lipy wielkolistnej, szerokolistnej i mieszańcowej, jodły koreańskiej i kalifornijskiej, metasekwoi chińskiej, świerku serbskiego i kaukaskiego, sosny limby i czarnej.
Do ogrodów dużych dysponujących sporym miejscem przeznaczonym do wyeksponowania drzewa doskonale może pasować: klon pospolity w odmianie ‘Fassen’s Black’ o ciemno bordowych liściach, kasztanowiec czerwony, grujecznik japoński,
Ogród średniej wielkości można wyposażyć w element soliterowy typu buk pospolity ‘Dawyck’, głóg pośredni ‘Paul’S Scarlet’, magnolie, jabłonie rajskie, klon tatarski, brzoza pożyteczna ‘Doorenbos’, oliwnik wąskolistny, jarząby,
Do małego ogrodu należy odpowiednio wyskalować drzewo, nie powinno przytłaczać swoją obecnością, a równoważyć elementy architektury i współgrać bezkolizyjnie z otoczeniem, nic straconego i w niewielkich przestrzeniach można posadzić drzewo i wyeksponować je jako centrum kompozycji, dobre będą odmiany: Klon zwyczajny ‘Globosum’, grab pospolity ‘Fastigiata’, surmia bignoniowa ‘Nana’, buk pospolity ‘Dawyck Purple’, ‘Purple Fountain’, śliwa wiśniowa ‘Umbraculifera’, wiśnia piłkowana ‘Amanogawa’, ‘Kanzan’, ‘Kiku-Shidare’, robinia akacjowa ‘Umbraculifera’, wiąz holenderski ‘Wredei’ w ciepłych, osłoniętych od wiatru miejscach można pokusić się o odmiany klonu palmowego.
W maleńkich ogrodach funkcję solitera może przyjąć ozdobny krzew czy kępa wysokich traw, najistotniejsze aby utworzyć pewne napięcie w przestrzeni – uwypuklenie różnicy pomiędzy płaszczyzną poziomą a pionową i zagospodarowaniem przestrzeni w powietrzu (tego co dzieje się w trzecim wymiarze). Bardzo ozdobne krzewy, ciekawie prezentujące się w przestrzeni to m.in. budleje Dawida, hibiskusy, hortensje, lilaki, rododendrony i azalie oraz róże także pienne (szczepione na pieńkach). Wzrok nieodmiennie przyciąga wyeksponowana kępa wysokich ozdobnych traw np. miskant zebrinus lub giganteus albo też rozkwitających dorodnych bylin np. ostróżek, przegorzanu czy malw.
